گاه یک لبخند انقدر عمیق میشود که گریه می کنیم
گاه یک نغمه انقدر دست نیافتنی میشود که با ان زندگی می کنیم
گاه یک نگاه انچنان سنگین میشود چشمانمان رهایش نمی کند
گاه یک عشق انقدر ماندگار می شود که فراموشش نمی کنیم

برایت خاطراتی بر روی این دفتر سفید نوشتم

که هیچکسی نخواهد توانست چنین خاطرات شیرینی را

برای بار دوم برایت باز گوید.

چرا مرا شکستی ؟چرا؟

اشعاری برایت سرودم

که هیچ مجنونی نتوانست مهربانی و مظلومیت چهره ات را توصیف کند

چرا تنهایم گذاشتی ؟چرا؟

چهره پاک و معصومت را هزار بار بر روی ورق های باقی مانده وجودم نگاشتم

چرا این چنین کردی با من ؟چرا؟

زیباترین ستارگان آسمان را برایت چیدم.

خوشبو ترین گلهای سرخ را به پایت ریختم.

چرا این چنین شد/؟چرا؟

من که بودم؟

که هستم به کجا دارم می روم؟

دیگه تو رو ندارم تورو ازم گرفتن

گفتن فراموشت کنم منو دست کم گرفتن

گفتن که عشق تو کجا لایق اسم اون میشه

گفتن برو که عشق اون قسمت دیگرون بشه

منم گفتم

اگه که خالی دستام اگه هیچی ندارم

عوضش برای تو یه قلب دیونه دارم

اگه که تورو گرفتن اگه تو داری میری

عوضش توی خیالم با تو پروازی دار

سراپای وجودم را خلاصه کردم در یک جمله ... من بی تو اشک میریزم

هرجا دلت شکست خودت شکسته هاشو

جمع کن تاکسی منت دست زخمیشو نکشه

تنهایی یعنی اگه هزار بار هم از اول تا آخر لیست شماره های موبایلت رو نگاه کنی ، نتونی یک نفر رو پیدا کنی که باهاش درد دل کنی . . .

تنهایی یعنی : ذهنم پر از تو و خالی از دیگران است ، اما کنارم خالی از تو و پر از دیگران است !

ساعتها زیر دوش به کاشی های حمام خیره می شوی !
غذایت را سرد می خوری !
ناهار ها نصفه شب ، صبحانه را شام !
لباسهایت دیگر به تو نمی آیند، همه را قیچی می زنی !
ساعتها به یک آهنگ تکراری گوش می کنی و هیچ وقت آهنگ را حفظ نمی شوی !
شبها علامت سوالهای فکرت را می شمری تا خوابت ببرد !
تنهائی از تو آدمی میسازد که دیگر شبیه آدم نیست ، روزهای من اینگونه و شبهایم اصلاً نمیگذرد . . .

ای دل تنها چیه چشم انتظاری

باز یه لحظه یه دم آروم نداری

مثل زمستون تو حسرت بهاری

باز عشقت خیمه زد رو خونم

باز یادت اتیش زد به اشیونم

باز بی تو باید تنها بمونم

بیا سکوت لبهات هنوز حرمت خونست

پرند دل من هنوز بی اشیونست

توی اسمون دنیا هر کسی ستاره داره

چرا وقتی نوبت ماست اسمون جایی نداره

واسه من تنهایی درده درد هیچ کسو نداشتن

هر گل پژمرده ای رو تو کویر سینه کاشتن

دیگه باور کردم که باید تنها بمونم

تا دم لحظه مردن شعر تنهایی بخونم

بیا سکوت لبهات هنوز حرمت خونست

پرنده دل من هنوز بی اشیونست

بیا پر از امیده هنوز این دل خسته

هنوز به پای چشمات پای عشقت نشسته

تورو خدا برگرد

جملاتی زیبا از بزرگان در مورد عشق

«آنجا که ازدواجی بدون عشق صورت گیرد، حتمأ عشقی بدون ازدواج در آن رخنه خواهد کرد.»
بنیامین فرانکلین

لعنت به تو لا مذهب مگر کار و زندگی نداری لعنتی؟

تا کی قرار است واژه هایم در بند تو محصور باشد؟

چرا احساسم را به زنجیر میکشی؟ میخواهم رها باشم چرا این را نمی فهمی؟

آخر مگر با تو چه کرده ام که اینگونه خواهان بیقراری ام هستی؟

ببین دیگر نمیتوانی در اینجا لیلی بیابی من دیگر مجنون صحرایت نیستم به دنبال چه هستی؟

اینقدر با سنگ لطافتت به قلب بلورینم نزن و مرا هدف تیر اندوهت قرار نده! می بینی صدای چک چک استخواهایم را میشنوی؟ استخوانهایم زیر سنگینی وزنت خرد می شود. آخر چرا اینقدر بی رحمی تو که خدای احساس منی میتوانی شاهد زجرم باشی؟ مرا ببیین تماشا کن که در هر لحظه پیر می شوم!!!

می آیی همیشه می آیی و من خواه و ناخواه باید پذایرای شبیحخون واژه هایت باشم باشد بیا در خلوت شبهای یلدایی ام بیا تا من از گور تنهایی و شبهای دلواسی به در آیم.

باشد قبول هرچه تو میخواهی پذیرایت میشوم اندیشه ام را به تو می سپارم تا جاری شوی ببخش که همیشه نمی نویسمت آخر قلم سرکشی دارم بی شرف بد رقم چموش است مثل من نیست که به این سادگی رام تو شود.

هیچ ارتفاعی برای سقوط مرگ من کافی نیست … از چشمان تو باید بیفتم

برای نگفتن

آنقدرحرف دارم

که زبان حوصله ام

سر رفته است و برای نوشتن نیز

آنقدرکه قلم میان انگشتانم

به خواب میرود

همیشه از همان ابتدای آشناییمان در هراس چنین روزی بودم و کابوس خداحافظی

حالا که رفتنی شده ای طبق گفته ات / باشد، قبول…لااقل این نکته را بدان:

آهن قراضه ای که چنان گرم گرم گرم

در سینه می تپید،

دلم بود…

نا مهربان.. خداحافظ

از خدا دیگر هیچ نمیخواهم ، دیگر هیچ آرزویی ندارم ، رویایم را میخواستم که به آن رسیدم ، دنیا را میخواستم که آن را به دست آوردم ، رویایی که همان دنیای من است، و تویی که همان دنیای منی….

همیشه میترسیدم تو را از دست بدهم ، همیشه میترسیدم رهایم کنی ،مرا تنها بگذاری

اما…. تو آنقدر خوبی، که به عشق و دوست داشتن وفاداری

که حتی یک لحظه نیز فکر نبودنت را نمیکنم

همین مرا خوشحال میکند ، همین مرا به عشق همیشه داشتنت امیدوارم میکند

گفتی مرا دوست داری ، اما دوست داشتنت دو روز است ، دیروز گذشت و آخرش امروز است

همیشه اولین و آخرین کلام شعرهایم تو بوده ای ، میخواهم این شعر اولینش تو باشی و آخرین نداشته باشد

همچنان ادامه داشته باشد….

این روزها چه قدر دلم هوای آن روزها را کرده …
.
.
.
می گویند لیاقت نداشت ، نمی دانند که تو فقط دوستم نداشتی … همین !!!
.
.
.
این روزها پر طرفدارترین بازی در بین آدمها ، بازی با “احساسات” است !!!

وقتی دیـــدی تنـــها شـدی...

بدون خـدا همه رو بیرون كرده...

تا خــودت باشـــی و خــــودش...